----------------------Árósar : Haust 2004 - vetur 2006,-----------------------Kaupmannahöfn : vetur 2006 - sumar 2007 --------------------------------------------------------- Erum búin að aðlagast þvílíkt vel, erum alveg nokkrum sinnum búin að fá okkur rúgbrauð með makríl!
Fannst ég vera búinn að finna einkennilegan fnyk í íbúðinni seinustu mínútur. Var ekki frá því að um brunalykt væri að ræða. Er ég því búinn að hnusa hér og þar í íbúðinni og búinn að fullvissa mig um að lyktin kemur ekki héðan. Lít ég þá út um gluggann minn og sé ágætan reykjastrók leggja frá íbúðinni ská fyrir neðan. Mig grunar að það sé kviknað í og rek hausinn út um gluggann. Neinei, þá eru bara grannarnir að grilla svona í góða verðrinu útá svölum, í lok jan!
Já, spennan er í hámarki hér í Danaveldi og ekki aðeins útaf handboltaleiknum! Ég á nefninlega mjög erfitt með að hafa augun af símanum því ég á von á símtali hvað að hverju frá Barna- og unglingaráðgjöfinni í Helsingor, en þar var ég einmitt í mínu fyrsta starfsviðtali nú fyrr í dag. Þetta gerðist ansi fljótt fyrir sig, því það var bara á miðvikudaginn sem ég skilaði inn starfsumsókn og svo tæpri viku seinna er bíð ég eftir símtali!
Þá er búið að tilkynna hvaða myndir hlutu Óskarstilnefningu fyrir árið 2006. Ekki get ég sagt að ég hafi mikla skoðun á hvaða myndir eiga eftir að hreppa hnossið enda hef ég ekki séð nema brot af myndunum. Ólíkt fyrri bíoárum á Íslandi. Hérna fer ég bara svo miklu sjaldnar í bíó. Maður hefur líklegast e-ð betra við peningana að gera (reikningar). Það hefur nú samt sem áðu gripið um sig smá spenningur í kjölfar tilnefninganna því þá er einnig ljóst hvaða myndir eru skyndilega í boði á netinu í DVD gæðum. Óskarsakademían hefur fengið eintök af öllum myndnum sem komu til greina, og e-s staðar í því ferli hafa myndirnar ratað inná alnetið. Það ber því vel í veiði fyrir niðurhalsseggi eins og mig. Þetta gæti kannski verið ástæðan fyrir því að ég hef farið svo lítið í bíó undanfarið...?
Ég var ágætlega viðutan við mig í gær. Ætlaði að skella mér í ræktina og henti dóti úr fataskápnum í æfinartöskuna. Ég hefði betur átt að skoða hvað leyndist í þessari fata hrúgu, því þegar ég tók uppúr töskunum fann ég út að ég hafði tekið bol og íþróttajakka en ekki íþróttabuxur (sem voru n.b. úr sama efni og sama lit)! Ég fór í bolin og fór fram í afgreiðslu og spurði hvort þeir ættu ekki e-ð í tapað fundið sem þeir gætu lánað mér
Danirnir eru ágætlega duglegir við að birta fréttir sem sem gera lítið úr árangri
Alveg magnað hvað matarlystin breytist hjá mér eftir að ég byrjaði í ræktinni. Nú heimtar líkaminn bara hágæða prótín eftir hverja æfingu og ekki nóg með það, heldur vekur hann mig stundum á næturnar með hávaða garnagauli. Ég er nú ekki farinn að hafa kjúklingalæri á náttborðinu ennþá, en fæ mér þess í stað stundum prótinsjeik á kvöldin. Ég man samt að halda honum sem lengst frá sófanum (þeim er víst e-ð illa til vina). Bara verst hvað maður rekur mikið við af´essu...
Já, svei mér þá ef þessi annáll frá Ragnheiði hefur ekki kveikt í mér smá löngun til að gera einn svipaðan sjálfur. Þetta verður hins vegar ekki atburðannáll eins og hjá henni enda mundi það vera ansi mikil endurtekning. Þess í stað ætla ég að gera svona tónlistarannál fyrir árið eða svona “mest spiluðu diskarnir”. Það kemur í stað “bestu diskarnir árið 2006”, því þeir sem ég spilaði mest þetta árið komu ekki endilega út á árinu. Að auki hef ég nú oft verið svona “semi-eftirá” með nýja tónlist og sem dæmi um það þá hef ég oft kannað nýjustu diskana og ákveðið að mér líki ekki við þá, en breyta svo um skoðun ári seinna þegar allir aðrir eru búnir að nauðga þeim. Þetta ætti því frekar að heita “best of...2005” ef e-ð. Þetta endurspeglar því frekar svona tónlistasmekk minn þetta árið og hvaða múíksanta ég uppgvötaði þetta árið. Sumt af þessu er hins vegar ekki mjög nýtt af nálinni. Ég mæli með að fólk gefi sér tíma og kanni viðeigandi diska eða sérstaklega lög sem ég tel upp, því það er aldrei að vita nema það heyri e-ð sem þeim muni geta líkað.
Það snjóaði í dag. Ég sem hélt að við værum að fara að hætta að hafa snjó hérna í Danmörku þökk sé global warming. En maður getur víst ekki hrósað happi of snemma nei nei. Það var sko ekkert gaman að hjóla í skólann mér leið allavegana eins og í byl. Lásinn var meira að segja frosin. suss vona að þetta verði ekki slæmt. og fari helst á morgun. Líklegt, held ekki.
Þetta er kanski fullseint en hérna kemur allavegana smá annáll fyrir árið 2006
Þá er núna kominn tími á klippingu. Kosturinn við Danmörku er að hægt er að fá klippingu á 90 dkr annars vegar og svo þessa á 300 dkr. Munurinn liggur í þessir ódýru eru rét búnir með eitt eða tvö ár í námi en geta samt sem áður opnað stofu. Oftast eru það innflytjendur sem rekar þær stofur. Hinir eru búnir með 4 ár eða meira. Ég hef nær alltaf farið á þessu ódýru stofur, en stundum fengið lakari klippingu fyrir vikið. Ég hef fundið eina mjög góða á Svanmollen, síðan við bjuggum þar fyrir um ári og látið mig hafa það að ferðast í 30 mín til að fá góða klippingu. Ég hef þó ekki alltaf nennt því og hef þvi verið að prófa mig áfram hérna í nágreninu. Það hefur verið svona happadrætti í anda Forrest Gump “You never know what you´re gonna get”, hvernig maður kemur klipptur út frá stofunni. Til að mynda lét ég snoða mig eftir seinustu heimsókn á eina klippistofunna. Ég ætlaði þvi að heimsækja minn góða kunningja í Svanemollen en því miður er hann í fríi til 23.jan. Ég ákvað því að prufa einn hérna í húsinu við hliðiná. Mér leist ekki á blikuna frá þvi ég steig þar inn. Þegar ég spurði hvort ég gæti fengið klippingu hér, benti maðurinn benti bara á stólinn Ég fór úr og svo benti hann mér aftur á stólinn. Ég settist og grunaði að væri svona silent typa. Svo sest ég og hann setur svuntuna og það á mig og spyr svo: “Maskin?” (Rakvél). Ég reyndi að útskýra hvort hann gæti klippt mig með skærum á kollinum en gæti notað vélina á hliðarnar. “Saks?” fékk ég á móti. Smá tungumálaörðugleikar. Úff...það er verið að fara slátra mér hérna, hugsaði ég. “Já”, sagði ég og benti svo á “maskin” og stærsta blaðið. “Maskin?” fékk ég til baka. Þá gerði ég nokkuð sem ég hef aldrei gert. Ég stökk upp og gaf honum einn svellkaldan á hann beint í smettið! Nei, nei. En ég stóð upp og sagðist ætla fara á annað stað. Greyið maðurinn vissi ekkert hvaðan á sig stóð veðrið og náði í konuna sína til að vera túlkur okkar á milli. Ég held ég bíði til þess 23.jan.
Já það er rétt, það þurfti eð þessu líkt til að ég tæki upp bloggpennann. Því einhverveginn efast ég um að hann mundi skrifa þetta... eða hvað maðurinn skrifar nú um innslög svo hver veit:) Nú yða lesendur líklega í skinninu að vita hvernig kallinn gerði þetta, þannig er mál með vexti að Gunni fór að búa sér til Próteinsjeik með banana, mjólk og próteindufti og þegar þetta var allt saman tilbúið tekur hann sér einn til tvo sopa og leggur könnuna svo frá sér á sófaarminn nema hvað að sófaarmurinn var ekki eins stöðugur og kallinn hélt og ca 529ml af próteinsjeik flæddu yfir sófann. Já og ofaní allar smugur sem það fann. Við erum nú búin að reyna að þrífa hann og núna stendur Gunni með hárblásara í hönd og reynir að þurka hann og stofan ilmar af súkkulaði og banana. Vonandi bara að það breytist ekki í miglufýlu púha.
Þá er ég kominn aftur í leikskólann. Nei, ég er samt ekki genginn aftur í barndóm. Kannski að vissu leyti þó, því ég fékk mér afleysingarvinnu í leikskóla hérna í nágreninu. Ágætt til að fá aðeins meiri pening í budduna, smá æfingu í dönskunni og svo er nú bara gaman umgangast þessi litlu kríli. Það er samt spurning hvort að danskan eigi eftir að bætast e-ð því krakkarnir tala nú ekki alltaf sérlega skýrt, með annaðhvort munninn fullan af mat eða nebbann fullan af hori :) Þannig ef eg ég byrja að tala nefmælta dönsku, þá vitið af hverju.
Ég get glaður tilkynnt þeim sem voru ekki svo heppin að fá eintak af nýjustu bloggbókinni í bókaverslunum fyrir jólin, geta huggað sig við það að ég luma enn á nokkrum eintökum sem verða seld hæstbjóðendum. Fyrir þá sem vita ekkert hvað ég er að tala um, þá hef ég seinustu prentað út þessa bloggpósta okkar Ragnheiðar og látið binda inn. Við erum bara svo gamaldags að okkur þykir enn gaman að skoða þetta á prenti. Og gaman er það, miðað við þetta gullfiska minni mitt, þá ætti ég að vera búinn að steingleyma þessari dvöl okkra hér úti. Það er því ansi gaman að hressa upp á minnið sitt og kíkja á hvað maður var að gera fyrir tveimur árum síðan núna í
Heyrðu, við vorum með blogg...alveg rétt. Já, krakkarnir á Prags Boulevard eru heldur betur búin að hafa það gott síðan þeir létu vita af sér seinast. Seinast þegar við fréttum af þeim voru þau í óða önn við að heimsækja ættingja sína sem þau höfðu ekki séð lengi lengi, og voru að fara opna dularfulla pakka sem birst höfðu undir jólatrénu þeirra einn góðan veður daginn. Jahá, það var sko spennandi!
