167938 innslög

Já, það þýðir ekki lengur að stækka línubilið eða bæta stórum myndum inní verkefnið sitt, eins og maður gerði í gamla daga til að ná tilskildri lengd á verkefnum. Nú á að deila fjölda innslaga (með bilstrikum) á lyklaborðið með 2400, sem samkvæmt þeirra stöðlum telst vera ein skrifuð síða. Líkt og núna er ég búinn að slá inn 324 innslög (337 með 324 tölunni (358 með seinasta sviga (382 með seinasta sviga....þið skiljið))). Það var því lítið bros sem myndaðist þegar ég í 534 skiptið taldi fjölda innslaga í ritgerðinni og sá að ég er búinn að ná tilskildum lágmarksfjölda blaðsíðna, eða 70 talsins (ok 69,9744545)...og ég er ekki alveg búinn enn...
Ég fer þó líklegast ekki í hámarkið sem er 120 síður (bilið er 90 síður plús/mínus 20%), en nokkrar síður eiga eftir að bætast þó við. Allur niðurskurðurinn/fínpússunin er jú eftir, því eins og okkur er kennt, er best að segja frá í sem einföldustu máli svo allir moðhausarnir nái að skilja hvað átt er við DJÓK ! sagði ég þetta virkilega, meinti þetta ekki? Það sem ég meina að auðvitað á ekki að rembast við að vera sem fræðilegastur eða með óþarfa skraut, heldur er góður texti sama og skýr texti. Eða líkt og dæmisagan sem Haukur Ísfeld sagði alltaf í den (a.m.k. 5 sinnum), sem var um manninn sem skrifaði bréf til vinar síns. Í lokin á því afsakaði hann hvað það hefði verið langt, hann bara gat ekki sagt það sem hann vildi á einfaldari máta. (fattaði samt aldrei af hverju hann sleppti ekki bara þessari afsökun, ef hann hefði gert það þá hefði nú bréfið verið styttra :) )