Sub-nuclear peribrachial membrane

Jæja, þá er kallinn búinn að missa sveindóminn í heimi sálfræðinnar, og þar gekk bara mun betur en í...ehh já...En já, eftir rúm fjögur ár í háskólagöngu, ég veit ekki hve mörg þúsund af lesnum síðum, tugum skýrslna og fjölda ritgerða þá er maður loks byrjaður að synda úti í djúpu lauginni þar sem ýmsir óvættir leynast og bíða eftir að....nei afsakið, gleymdi mér aðeins þarna. En fyrsta fórnarlambið eða ehemm..., skjólstæðingurinn var lítil sæt tíu ára stúlka sem er til skoðunnar vegna þunglyndiseinkenna, og átti undirritaður að framkvæma á henni greindarpróf til að vita hva hún væri stödd, og DJÖFULL ÆTLAÐI ÉG AÐ FELLA HANA!! Nei, nei þetta gekk mjög vel :) En ég hafði yfirsálfræðinginn inni hjá mér ef maður skyldi lenda í e-m vankvæðum í tengslum við tungumálið eða bara fyrirlögnina og ég þurfti bara ekkert að leita til hans, gekk bara mjög vel. Sú litla var mjög þægileg reyndar og leiðrétti framburðinn hjá mér stöku sinnum, úff en það kemur með æfingunni.
Það er sem sagt búið að henda öllum hjálparkútum og nú á ég að prófa hana aftur í næstu viku og svo kemur að auki önnur stelpa í sama próf (WISC-III fyrir áhugasama), svo það verður nú aldeilis nóg að gera þá! Gaman að því!
Núna er verið að hakka í sig banana til að hlaða kolvetnisbirgðirnar fyrir leik með Heklunni núna á eftir (það eru live-scores á sfhekla.dk) og svo er bara aldrei að vita hvað köldið ber í skauti sér...konan farinn til Köben og því ekkert til að stoppa mig :-o !!!!!!!!!