Smárinn í United!

Já nú er sumarið alveg að bresta á, gott ef það er ekki þegar komið. Það þýðir að maður verður að beita sig enn meiri aga til að vinna í meistarastykkinu sínu (þetta er nú meistaranám). Þið getið bráðum kallað mig Maestro!
Annars er ekki mikið í fréttum, nema jú að Ragnheiður lenti í árekstri í gær! Já, sem betur fer slasaðist hún ekkert og hrósum við happi okkar fyrir því. Ég var að tala við hana í síma þegar hún var að hjóla úr skólanum í sólskinsskapi og ætlaði hún svo sannarlega að njóta góða veðursins og gera...Svo heyri ég bara eitt öskur og sambandið slitnar...! Mig grunar strax hvað hafði gerst og hringi og hringi en enginn svarar. Ég er farinn að óttast ansi mikið og vona bara ekki að e-r Dani svari símanum því það gæti verið ávísun á e-ð mjög slæmt. Sem betur fer svarar hún og segir að allt sé í lagi...þótt það greinilega sé ekki.
Þá hafði hún klesst á afturhliðina á vinnubíl sem var að koma keyra út úr innkeyrslu en sá hana ekki, n.b. hún hjólaði öfugu megin á hjólastéttinni. Hún fleygist af hjólinu og bíllinn stoppar í smástund. Maðurinn heldur að hann hafi keyrt utan í vegg eða e-ð og ætlar að fara aftur að stað og Ragnheiður liggjandi eftir á götunni! Hún nær að öskra á hann svo hann stoppar. En hetjan okkar stendur upp ómeidd dustar af sér rykið og flýgur á brott...the end...Nei ekki alveg, en hún var ómeidd fyrir utan nokkrar skrámur, en hjólaði samt á slysó til að ganga úr skugga um það. Já, svona gerast slysin.